Ik heb mijn fiets een dagje vrij gegeven vandaag. Alle emosies van de afgelopen dagen gaan een fiets tenslotte ook niet in z'n kouwe bandjes zitten. Een dag van bezinning kan dan geen kwaad. Maar wel vastgekluisterd aan de camper, want ik ben als de dood dat hij geschaakt wordt.
Intussen zijn wij, lopend, op de cachesjacht gegaan. Eerst naar de Cactus Creek. Een schitterende wandeling door het wetland met zijn bijzondere plantengroei, bracht ons na flink wat struinen en zoeken bij de cache. Ayla bracht ons feilloos weer thuis. Ik verbaas me altijd weer over het reukvermogen van die hond. Met de hele roedel er op uit door ruig gebied zonder auto's en lawaai en zonder gedoe met een riem is het mooiste wat je hem kan geven. Hij geniet.
Nadat de opa's en oma's een uurtje gerust hadden zijn we vertrokken naar het eiland, Ilha de Tavira. Heen lopend, terug met het treintje dat hier de hele dag heen en weer rijdt. Opnieuw zo'n schitterende wandeling, uiteindelijk uitkomend bij zee, aan de andere kant van het eiland, en met daarna weer een spannende zoektocht naar de cache die op het eiland verborgen ligt.
Een welbestede dag met prachtig weer. De camperplaats bij Pedras d'el Rei is een plek waar we vast nog weleens terug komen. Drinkwater hebben we er niet kunnen vinden, maar wel een rioolput waarin we onze poepdozen kunnen legen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten