Ook al neemt Ankie dan een deel van de rit voor haar rekening, na zo'n dag rijden heb ik de 'piepe' aardig 'leuge', om het maar vast op z'n Achterhoeks te zeggen, de taal van ons thuisland. Een lang verhaal zit er dan ook niet meer in.
Maar ik had nog wel tijd en een beetje puf om wat foto's te maken van het fotogenieke stadje waar we nu staan.
Saint-Fargeau. Ieder jaar komen we er op de thuisreis langs. Deze keer was het op een punt in het traject dat we een overnachtingsplek moesten hebben. Je kon hier altijd wel staan, maar nu blijkt de stad een werkelijk voorbeeldige camperplaats te hebben aangelegd. Dat is pas gastvrijheid. Kosten nog moeite zijn gespaard om er iets moois van te maken, en op een aantrekkelijke plek. Het (geasphalteerde) terrein is weliswaar zo scheef als ik weet niet wat maar dat mag de pret niet drukken. Vlakke plekken zijn nu eenmaal schaars in deze contreien. Het is te hopen dat de stad er de vruchten van mag plukken maar dat verwacht ik wel.
Wij staan trouwens net naast de camperplaats op de parkeerplaats want daar is het wel vlak. En zo lang daar voldoende ruimte is en we niemand in de weg staan...
We kunnen in Nederland nog heel wat leren van landen als Duitsland en Frankrijk. Camperplaatsen zijn daar meestal op aantrekkelijke plaatsen gesitueerd. In Nederland, maar ook in Spanje en Italie, wordt je vaak weggestopt op een industrieterrein of een andere achteraf plek, als er al een camperplaats te vinden is. Geen wonder dat Duitsers en andere buitenlanders daar vaak over mopperen tegen ons.
Morgen nog 400 km rijden en dan zijn we in Luxemburg. Nog maar 1 dag verwijderd van ' thuis'. Zet de kachel maar vast hoog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten