Porto Covo

Mijn blog was wel erg lang gisteren, vond Ankie.
Tja, dat krijg je als een journalist, al is hij in ruste, de vrije ruimte van het internet ruikt, dan slaat hij op hol. En als er dan ook nog geen eindredacteur is die hem corrigeert en een groot gedeelte van die schitterende volzinnen die hij heeft bedacht, schrapt, omdat ze afleiden van het nieuws dat hij te brengen heeft, dan is het eind helemaal zoek.
Die eindredacteur leest overigens wel mee, dat weet ik, maar zij is ook in ruste en bovendien wel wat lankmoediger dan toen zij nog in functie was. Toch, Marloes? Maar als ik echt blunder, zo heeft zij mij beloofd, roept ze me tot de orde.
Mijn blog was niet alleen te lang, maar ik ben met het door mij genoemde jeugdwerkloosheidspercentage van 80 procent ook nog gierend uit de bocht gevlogen. Dat is 'slechts' 43 procent, zo meldde Karin, een van mijn vele Feestboek vriendinnen. Waarvan acte.
Karin woont, samen met Marleen, al een aantal jaren in Portugal. Zij liet ook weten dat zij, in tegenstelling tot ik, in winkels en in restaurants nooit als Nederlanders worden herkend, zoals ik in mijn blog beweerde.
Ja kunst, als je zo'n lekker bekkie Portugees spreekt, je haar zwart hebt geverfd en roetrandjes om je ogen. Kan ik ook proberen, maar dan vragen ze nog of ik wellicht een Nederlandse schoorsteenveger ben.
Maar ter zake, want ik ben weer ver afgedwaald van het nieuws dat ik te brengen heb. En dat is dat we vandaag aangekomen zijn bij de westkust van Portugal en dat we in Porto Covo staan, een heerlijk plekje, met voor ons de zee en achter ons het dorp.
De kust hier is van een ongekende schoonheid. Vorig jaar hadden we dat al ontdekt maar nu werd dat opnieuw bevestigd. Vooral met een beetje onstuimig, maar wel redelijk zonnig weer is het hier zo indrukwekkend mooi. Jammer dat we morgen verder moeten.
Ook Ayla is hier in zijn element. Het lijkt wel of die verwaaide wolbaal voor dit gebied geboren is. Als een generaal paradeert hij bij het wandelen voor ons uit, ons over de begaanbare paadjes leidend of hij hier geboren en getogen is. Overigens overwegen we hem in te ruilen voor iets kleiners, want hij is toch wel erg groot. Vanmiddag hebben we iets gezien wat ons wel beviel. We zullen zien.