Blijkbaar zijn er toch volgers die belangstelling hebben voor onze reiservaringen en geocachewederwaardigheden. Dus toch maar weer gewoon een saai verhaal vandaag. Hoewel, je weet maar nooit. Als ik aan een verhaal begin weet ik nooit waar het eindigt en kom ik zelf ook weleens voor verrassingen te staan.
We zijn aangeland bij Tavira en staan daar aan de rand van het wetland dat het vaste land scheidt van het langgerekte eiland dat hier voor de kust ligt. Er staan hier wel zo'n vijftig campers. Eigenlijk heet het hier Pedras d'el Rei; onder die naam staat de camperplaats in de boeken. En als je hier vandaan naar het centrum van Tavira fietst, kom je door Santa Luzia. Allemaal kleine gehuchtjes die bij Tavira horen. Vanmiddag zijn we even die kant op gefietst om een tweetal caches die in Santa Luzia liggen op te sporen.
Santa Luzia is een leuk plaatsje, met z'n haven en z'n vissersbootjes. Veel eettentjes en terrasjes, geen grote hotels, dus ook nog niet vergeven van de Nederlanders. We hebben er een uurtje op een terras doorgebracht, in de zon en (vooral) uit de wind. Dan was het best uit te houden, ondanks de uitzonderlijk lage temperatuur van nauwelijks 12 graden. Zo koud hebben we het in Portugal nog nooit meegemaakt.
De camperplaats is overigens een zeer goed bezochte en bekende gedoogplaats. We zijn er voorgaande jaren ook wel langs gereden maar het was altijd vol. Voorzieningen (drinkwater en lozen) hebben we hier nog niet ontdekt.
Morgen blijven we hier. Eens kijken of we op het eiland kunnen komen. Wat we daarna gaan doen is wat twijfelachtig. De weersverwachting voor volgende week is niet best. En we moeten naar een camperservicebedrijf bij Quarteira. Onze koelkast functioneert niet goed op gas. Zal wel weer een rot geintje van mijn fiets zijn want die staat er altijd naast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten