De campers zijn weer schoon, de fietsen weer toonbaar, onze wonden gelikt (lekker zout)... Alles is ontdaan van die smerige dikke zoutkorst die de door de storm opgezweepte zee had achtergelaten. Na nog wat naschokken vannacht was het vandaag mooi rustig en zonnig weer. De zee vertoonde nog wat laatste stuiptrekkingen maar die maakten het alleen maar mooi en deerden ons niet.
Na de gedane arbeid konden we heerlijk op het tegenover de camper gelegen terras genieten van een cappuccino, cola, biertje, wijntje.
Almerimar is een prettige plaats om te vertoeven. In deze tijd van het jaar is het er rustig. Bijna alle appartementen rond de grote jachthaven zijn nog onbezet en niet alle winkels en restaurants zijn al open, maar voldoende om het geen spookstad te doen zijn, zoals er zo veel zijn aan de kust.
Het eerste jaar dat we hier waren kon je de campers die hier stonden nog op de vingers van twee handen tellen. Tegenwoordig is dat wel anders. Bij elkaar staan er nu denk ik wel zo'n dertig. Bij het kantoor van de havenmeester is een grote parkeerplaats waar je sinds vorig jaar kan staan, met uitzicht op de jachthaven en op de zee. Best een mooie plek. Wij staan echter liever aan de andere kant van de jachthaven. Net als bij het havenkantoor zijn daar ook alle voorzieningen, en bovendien douches. Wifi internet is, tegen bijbetaling, op beide terreinen beschikbaar.
Hoe het komt weet ik niet maar de zonsondergangen zijn aan de Spaanse oostkust altijd bijzonder kleurrijk. Vandaag maar weer eens een foto.
Morgen gaan we weer verder, naar Motril, een wippie, 86 kilometer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten