Het regende vrijwel de hele dag. Pas de tweede helft van de middag werd het droog en konden we nog even naar de Chinese bazar hier vlakbij. En tegen de avond verschenen er zelfs wat blauwe vlekken in de lucht. Voorboden van het weer van morgen, want dan zal het waarschijnlijk weer een beetje beter worden.
Niet eens zo gek, zo'n dagje gedwongen binnen zitten. Beetje klungelen, beetje computeren... En Ayla had er ook geen bezwaar tegen om de dag op zijn vertrouwde plek onder de tafel door te brengen. Hij heeft er een gloeiende hekel aan als zijn jas nat wordt. Wij trouwens ook.
Het lijkt er op dat we morgen wel naar de kapper kunnen. Een hele onderneming want dan moeten we naar een stadje wat verder landinwaards, Mairena del Aljarafe. Hemelsbreed maar een paar kilometer maar hemelhoog een hele klim. Meestal blijf ik dan maar een beetje achter bij mijn reisgenoten zodat ik nu en dan ongestoord mijn fiets vriendelijk toe kan spreken.
We raken trouwens aardig aan elkaar gehecht, mijn fiets en ik. Van 'houden van' is nog geen sprake, maar mijn fiets vertoont wel tekenen van enige toenadering. Dat komt onder meer doordat Frans de ketting van wat glijmiddel heeft voorzien, want ik trapte me het schompes op dat kreng. Wie weet wordt het nog eens meer dan een gedwongen huwelijk. Eerst maar eens zien dat onze verbintenis de klim naar de kapper overleeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten